Ως κήλη ορίζεται η πρόπτωση και προβολή κάτω από το δέρμα μίας ή περισσότερων ενδοκοιλιακών δομών (λίπος, έντερο) μέσω ενός χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος – φυσιολογικού ή παθολογικού. Η προβολή αυτή γίνεται άμεσα αντιληπτή από τον ασθενή, λόγω της διόγκωσης στην περιοχή, αλλά και του άλγους, που συνήθως ακολουθεί την εμφάνισή της. Το περιεχόμενο της κήλης τις περισσότερες φορές ανατάσσεται με πίεση ή και αυτόματα και επιστρέφει στην κοιλιά. Όταν όμως το περιεχόμενο αυτό δεν ανατάσσεται, τότε χρειάζεται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. 
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση κήλης. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι:
– Κληρονομικότητα.
– Φύλο (η βουβωνοκήλη στατιστικά εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες, ενώ η ομφαλοκήλη εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες, ειδικά κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης).
– Πρόωρος τοκετός (αυξημένη η πιθανότητα του βρέφους να εμφανίσει κήλη).
– Παχυσαρκία.
– Συγκεκριμένες παθήσεις (π.χ., κυστική ίνωση).
– Εγκυμοσύνη.
– Χρόνιος βήχας.
– Χρόνια δυσκοιλιότητα.
– Σακχαρώδης διαβήτης.
– Άρση βάρους (ειδικά σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες).
– Τραύματα ή προηγούμενες εγχειρήσεις στην περιοχή εμφάνισης της κήλης.
– Υποσιτισμός, μεγάλη ηλικία (λόγω εκφυλισμού των ανατομικών δομών του κοιλιακού τοιχώματος).
Αναλόγως της εντόπισής τους, διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
- Κοιλιοκήλη / μετεγχειρητική κήλη.
- Ομφαλοκήλη.
- Κήλη του Spiegel.
- Βουβωνοκήλη (λοξή ή ευθεία).
- Μηροκήλη.
- Αθλητική κήλη.
Όσον αφορά τη θεραπεία των κηλών, αυτή είναι μόνο χειρουργική. Η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης για την αποκατάσταση των κηλών γίνεται με κριτήρια τον τύπο της κήλης και το μέγεθός της. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές αφορούν τόσο την ανοικτή «πλαστική» της κήλης όσο και τη λαπαροσκοπική «πλαστική», ενώ μπορούν να γίνουν με χρήση πλέγματος ή όχι. Στόχοι τους είναι η καλύτερη θεραπεία και η γρηγορότερη επανένταξη των ασθενών στις φυσιολογικές τους δραστηριότητες.
Το πρόβλημα στην υγεία του ασθενούς με κήλη πολλές φορές υποεκτιμάται, με αποτέλεσμα να νιώθει αποκλεισμένος από πολλές κοινωνικές δραστηριότητες ή ακόμα και να οδηγείται σε επείγουσες επεμβάσεις έπειτα από στραγγαλισμό κοίλων σπλάχνων, που κάποιες φορές παγιδεύονται μέσα στον κηλικό σάκο. Στη Βιοκλινική Θεσσαλονίκης λειτουργούν εξειδικευμένα ιατρεία κήλης, με στόχο την καλύτερη προσέγγιση στη διάγνωση και τη θεραπεία τους. Στόχος τους είναι: α. Η εξατομικευμένη διερεύνηση του κάθε ασθενούς. β. Η επιλογή της πιο σύγχρονης και αποτελεσματικής χειρουργικής μεθόδου και γ. η μετεγχειρητική υποστήριξη για γρήγορη και ανώδυνη ενδυνάμωση και επανένταξη του ασθενούς στις καθημερινές του δραστηριότητες. Για τον λόγο αυτό υπάρχει συνεργασία μεταξύ ιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων (χειρουργών, ορθοπεδικών, ακτινολόγων), με εμπειρία τόσο στη διάγνωση όσο και την αντιμετώπιση των κηλών. Υπεύθυνοι ιατροί: Κούστας Παύλος χειρουργός, Ράλλης Ιωάννης ορθοπεδικός.
Κούστας Παύλος MD, FESLS
Χειρουργός πεπτικού
