Πόσο συχνή είναι η καλοήθης διόγκωση του προστάτη και ποια συμπτώματα προκαλεί;

Η καλοήθης διόγκωση του προστάτη αφορά το 50% των ανδρών στην 6η δεκαετία της ζωής και το 90% στην ηλικία των 80-89 ετών. 

Το 40% αυτών των ασθενών θα παρουσιάσει κλινικά σημαντική νόσο. Η έναρξη της διόγκωσης λαμβάνει χώρα από την 4η δεκαετία της ζωής.

Τα κυριότερα συμπτώματα σε ασθενείς με καλοήθη υπερπλασία προστάτη είναι τα ακόλουθα:

• Συχνή ούρηση.
• Νυκτουρία (έγερση τη νύχτα λόγω έντονης επιθυμίας για ούρηση).
• Επιτακτική ούρηση (αιφνίδια, ισχυρή επιθυμία για ούρηση που είναι δύσκολο να ανασταλεί).
• Μειωμένη ακτίνα ούρησης.
• Καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης (ανήκει στα πρώιμα συμπτώματα της διόγκωσης του προστάτη).
• Σταγονοειδής ούρηση ή σταγονοειδής απώλεια ούρων μετά την ούρηση.
• Παράταση του χρόνου της ούρησης.
• Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης.

Τι είναι η μέθοδος TURis;

TURis σημαίνει TransUrethral Resection in saline, δηλαδή διουρηθρική (= μέσω της ουρήθρας, χωρίς τομή) επέμβαση σε φυσιολογικό ορό (= αλατούχο νερό).

Αποτελεί πλέον τη μέθοδο εκλογής για τη χειρουργική αντιμετώπιση της καλοήθους διόγκωσης του προστάτη.

Χρησιμοποιείται ένα σύγχρονο διπολικό σύστημα με τη χρήση φυσιολογικού ορού. Πρόκειται για εφαρμογή της τεχνολογίας πλάσματος.

Στο ηλεκτρόδιο, το οποίο εισάγεται μέσω της ουρήθρας στον προστάτη, εφαρμόζεται ηλεκτρική ενέργεια, με αποτέλεσμα την εξάτμιση του υγρού πλύσεων και τη δημιουργία ενός λεπτού στρώματος ιονισμένου αερίου = ψυχρού πλάσματος γύρω από το ηλεκτρόδιο, το οποίο γλιστράει πάνω από τον ιστό, δίχως να έρχεται σε επαφή με αυτόν.

Η ενέργεια μεταφέρεται στον προστατικό ιστό, προκαλώντας εξάχνωση αυτού, με ελάχιστο ωστόσο βάθος θερμικής διείσδυσης (0,2 mm) συγκριτικά με τις συμβατικές μεθόδους χειρουργείου στον προστάτη μέσω της ουρήθρας.

Το ειδικό εργαλείο (ρεζεκτοσκόπιο) εισάγεται στην ουρήθρα και προωθείται μέχρι την προστατική μοίρα αυτής, όπου μέσω ψυχρού πλάσματος η ενέργεια μεταφέρεται στον προστατικό ιστό, με ελάχιστο βάθος θερμικής διείσδυσης, άρα και κατά πολύ μειωμένο κίνδυνο κάκωσης των πέριξ ιστών.

Πότε συνιστάται η μέθοδος TURis;

Η μέθοδος TURis (διουρηθρική εκτομή σε φυσιολογικό ορό, δηλαδή σε αλατούχο διάλυμα) συνιστάται στις εξής περιπτώσεις:

1. Δυσανεξία ή αναποτελεσματικότητα της συντηρητικής φαρμακοθεραπείας, ήτοι όταν οι α – αναστολείς (Xatral, Alcinin, Silodyx, Omnic tocas, Duodart, Alfural κ.ά.) είτε προκαλούν παρενέργειες είτε δεν επαρκούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
2. Επίσχεση ούρων (= πλήρης αδυναμία ούρησης) περισσότερες της μίας φοράς.
3. Πέτρες στην ουροδόχο κύστη ή εκκολπώματα αυτής [εκκόλπωμα είναι ένας σάκος που επικοινωνεί με την ουροδόχο κύστη και αποτελεί ένα δεύτερο ρεζερβουάρ ούρων το οποίο μετά την ούρηση δεν αδειάζει, όπως το πρώτο ρεζερβουάρ (= ουροδόχος κύστη), με επακόλουθο την ύπαρξη υπολείμματος ούρων].
4. Μεγάλο υπόλειμμα ούρων (> 100 ml), το οποίο μπορεί να προκαλέσει ουρολοιμώξεις και νεφρική ανεπάρκεια.
5. Αίμα στα ούρα χωρίς ανταπόκριση στη φαρμακευτική θεραπεία.
6. Ακράτεια ούρων.
7. Επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις.
8. Έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας.

Σε τι πλεονεκτεί η μέθοδος TURis σε σύγκριση με τις συμβατικές μεθόδους;

Τα πλεονεκτήματα της προειρημένης μεθόδου είναι τα ακόλουθα:

1. Η εξάχνωση πλεονεκτεί της συμβατικής μονοπολικής μεθόδου διουρηθρικής προστατεκτομής, καθώς προσφέρει καλύτερη αιμόσταση, καθιστώντας την επέμβαση ασφαλή για ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή.
2. Λόγω του αιμοστατικού χειρουργικού πεδίου, ο χειρουργός έχει καλύτερο οπτικό πεδίo.
3. Σε σχέση με τη συμβατική διουρηθρική προστατεκτομή, στην τεχνική TURis η διαρροή ηλεκτρικού ρεύματος μειώνεται σε μεγάλο βαθμό (μέχρι 70%), με αποτέλεσμα τη συνακόλουθη μείωση του κινδύνου εμφάνισης στενωμάτων στην ουρήθρα ή στον αυχένα της κύστης.
4. Ο κίνδυνος συνδρόμου TUR εξαλείφεται λόγω της χρήσης χλωριούχου νατρίου. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός στη διάρκεια της επέμβασης, εν αντιθέσει με τη συμβατική μέθοδο.